"آتش عشق تو در جان خوشتر است"

آتش عشق تو در جان خوشتر است
جان ز عشقت آتش‌افشان خوشتر است

هر که خورد از جام عشقت قطره‌اي
تا قيامت مست و حيران خوشتر است

تا تو پيدا آمدي پنهان شدم
زانکه با معشوق پنهان خوشتر است

درد عشق تو که جان مي‌سوزدم
گر همه زهر است از جان خوشتر است

درد بر من ريز و درمانم مکن
زانکه درد تو ز درمان خوشتر است

مي‌نسازي تا نمي‌سوزي مرا
سوختن در عشق تو زان خوشتر است

چون وصالت هيچکس را روي نيست
روي در ديوار هجران خوشتر است

خشک سال وصل تو بينم مدام
لاجرم در ديده طوفان خوشتر است

همچو شمعي در فراقت هر شبي
تا سحر عطار گريان خوشتر است

                                                                                                                               "عطار"

"وقتش رسیده حال و هوایم عوض شود"

وقتش رسیده حال و هوایم عوض شود
با سار ِ پشت پنجره جایم عوض شود

هی کار دست من بدهد چشم های تو
هی توبه بشکنم و خدایم عوض شود

با بیت های سر زده از سمت ِ ناگهان
حس می کنم که قافیه هایم عوض شود

جای تمام گریه ، غزل های ناگــــــزیر
با قاه قاه ِ خنده ی بی غم عوض شود

سهراب ِ شعرهای من از دست می رود
حتی اگر عقیده ی رستم عوض شود

قدری کلافه ام و هوس کرده ام که باز
در بیت های بعد ، ردیفم عوض شود

حـوّای جا گرفته در این فکر رنج ِ تلخ
انگــار هیچ وقـت به آدم نـمی رسد

تن داده ام به این که بسوزم در آتشت
حالا بهشت هم به جهنم نمی رسد

با این ردیف و قافیه بهتر نمی شوم !
وقتش رسیده حال و هوایم عوض شود

                                                                                                                                "؟"