"سرگردان"

زمستان نيز رفت اما بهاراني نمي بينم
بر اينن تكرار در تكرار پاياني نمي بينم

به دنبال خود چون گردبادي خسته مي گردم
ولي از خويش جز گردي به داماني نمي بينم

چه بر ما رفته است اي عمر؟ اي ياقوت بي قيمت!
كه غير از مرگ گردن بند ارزاني نمي بينم

زمين از دلبران خالي ست يا من چشم و دل سيرم؟
كه مي گردم ولي زلف پريشاني نمي بينم

خدايا عشق درماني به غير از مرگ مي خواهد
كه من مي ميرم از اين درد و درماني نمي بينم

                                                                     "فاضل نظري" از كتاب "اقليت"

"آن چشم آهو"

دين راهگشا بود و تو گمگشتۀ ديني
ترديد كن اي زاهد اگر اهل يقيني

آهو نگران است، بزن تير خطا را
صياد دل از كف شده! تا كي به كميني؟

اين قدر ميانديش به دريا شدن اي رود
هر جا بروي باز گرفتار زميني

مهتاب به خورشيد نظر كرد و درخشيد
هر وقت شدي آينه، كافي ست ببيني

اي عقل بپرهيز و مگو عشق چنان است
اي عشق كجايي كه ببينند چنيني

هم هيزم سنگين سري دوزخياني
هم باغ سبك سايۀ فردوس بريني

اي عشق! چه در شرح تو جز "عشق" بگوييم
در ساده ترين شكلي و پيچيده تريني

                                                                "فاضل نظري" از كتاب "آن ها"

مرداد ... !

 
ما بدهکاریم!
به کسانی که صمیمانه زما پرسیدند:
"معذرت می خواهم چندم مرداد است؟"
            و نگفتیم
                        چون که مرداد
                                           گور عشق گلخون رنگ دل ما بوده است!
                           

                                                                                                         "حسین پناهی"

"بيم فرو ريختن "

اشعاری که میخوام آپ کنم و بصورت سری هم هست از شاعري برجسته به نام "فاضل نظري" از كتاب "گريه هاي امپراطور" كه به چاپ نهم رسيده و از دوستان خواهش میکنم با ذکر منبع کپی بردارند. 

بي قرار توام و در دل تنگم گله هاست
آه! بي تاب شدن عادت كم حوصله هاست

مثل عكس رخ مهتاب كه افتاده در آب
در دلم هستي و بين من و تو فاصله هاست

آسمان با قفس تنگ چه فرقي دارد؟
"بال" وقتي قفس پرزدن چلچله هاست

بي تو هر لحظه مرا بيم فرو ريختن است
مثل شهري كه به روي گسل زلزله هاست

باز مي پرسمت از مسئله دوري و عشق
و سكوت تو جواب همه مسئله هاست

                                                   "فاضل نظری"

"زلف بر باد مده تا ندهي بر بادم"

زلف بر باد مده تا ندهي بر بادم
ناز بنياد مکن تا نکَني بنيادم

مي مخور با همه کس تا نخورم خون جگر
سر مکش تا نکشد سر به فلک فريادم

زلف را حلقه مکن تا نکُني در بندم
طره را تاب مده تا ندهي بر بادم

يار بيگانه مشو تا نبري از خويشم
غم اغيار مخور تا نکني ناشادم

رخ برافروز که فارغ کني از برگ گُلم
قد برافراز که از سرو کني آزادم

شمع هر جمع مشو ور نه بسوزي ما را
ياد هر قوم مکن تا نروي از يادم

شهره شهر مشو تا ننهم سر در کوه
شور شيرين منما تا نکني فرهادم

رحم کن بر من مسکين و به فريادم رس
تا به خاک در آصف نرسد فريادم

حافظ از جور تو حاشا که بگرداند روي
من از آن روز که در بند توام آزادم

                                               "حافظ"

بهار باز آمد !

بهترین فال٬ خوشترین حال٬ شیرین ترین یاد و شاد ترین عید "نوروز" را برایتان آرزومندم. " عیدتون مبارک"

 
مژده ای دل که دگر باد صبا بازآمد      
هدهد خوش خبر از طرف سبا بازآمد

برکش ای مرغ سحر نغمه داوودی باز      
که سلیمان گل از باد هوا بازآمد

عارفی کو که کند فهم زبان سوسن      
تا بپرسد که چرا رفت و چرا بازآمد

مردمی کرد و کرم لطف خداداد به من      
کان بت ماه رخ از راه وفا بازآمد

لاله بوی می نوشین بشنید از دم صبح     
 داغ دل بود به امید دوا بازآمد

چشم من در ره این قافله راه بماند     
 تا به گوش دلم آواز درا بازآمد

گر چه حافظ در رنجش زد و پیمان بشکست      
لطف او بین که به لطف از در ما بازآمد

                                                         "حافظ"