دين راهگشا بود و تو گمگشتۀ ديني
ترديد كن اي زاهد اگر اهل يقيني

آهو نگران است، بزن تير خطا را
صياد دل از كف شده! تا كي به كميني؟

اين قدر ميانديش به دريا شدن اي رود
هر جا بروي باز گرفتار زميني

مهتاب به خورشيد نظر كرد و درخشيد
هر وقت شدي آينه، كافي ست ببيني

اي عقل بپرهيز و مگو عشق چنان است
اي عشق كجايي كه ببينند چنيني

هم هيزم سنگين سري دوزخياني
هم باغ سبك سايۀ فردوس بريني

اي عشق! چه در شرح تو جز "عشق" بگوييم
در ساده ترين شكلي و پيچيده تريني

                                                                "فاضل نظري" از كتاب "آن ها"