شهریار عشق

 دل آرام است،بيقرار است،سرگشته است
 خسته ازتمامي تکرارهاي روزمرگي
 حيران به دنبال چيزي است
 به دنبال عظمتي که حيرانش کرده است
 زيباييي که به سجده اش در آورده است
 حقيقتي که به سجده اش در آورده است
 حقيقتي که او را چنين متلاتم کرده است.
 دل از هواي گرفته اين دنيا خسته است،پژمرده است
 اين روزمرگيها برايش ملال آور است
 بدنبال چيزي است وراي همه اينها،
 چيزي تا آسوده  او را از چنگ خستگي وملال برهاند