شهریار عشق

شـاید این صفحه همان پنجرهء رویایی است

که من از شیشهء شفاف لغات

روی زیبای تو را می بینم

گاه تابیدن مهتاب حضورت و نسیمی که معطر به تو و شادابی است

می خورد بر تن این پنجره ی رویایی

واژه ها می خوانند غزل مستی تو

شعر بیتابی من

ای صدایت پر از آرامش روح

و دلت آینهء پاک وجود

باورت هست که من نغمهء وصل تو بر لب دارم؟

                                                                      " ؟ "