گاه فکر می کنی
کاش کـَس ِ دیگری بودی
تمام حواست را جمع می کنی
چشم هایت را می بندی
و از ته دل آرزو می کنی
چه می شد اگر صبحی برخیزی
دو روز
دو ساعت
یا حتـا اگر شده
برای دو رکعت
آسمان آبی باشی
با تکه ابرهای کدر و بارانیش ؟
دو رکعت آسمان بغض کرده ای باشی
و یک ریز بباری
اندوه انسان بودن را
از آدم تا خاتم